در مناطقی که در طول سال فقط یک فصل بحرانی وجود دارد و شرایط حرارتی هوای سایر فصل ها در محدوده ی منطقه آسایش است، ویژگی مصالح باید براساس فصل بحرانی تعیین شود.ولی وقتی در منطقه ای دو فصل بحرانی وجود دارد ( مثلا زمستان های بسیارسرد و تابستان های بسیارگرم)، مقاومت وظرفیت حرارتی مصالح باید بگونه ای باشدکه نیازهای هر دو فصل راتامین کند.

۱ – در مناطق مرطوب استوایی بهتر است مصالح ساختمانی مورد استفاده از نوع سبک بوده،مقاومت حرارتی کمی داشته باشد.

۲ –در جزایر استوایی،مقدارکمی عایق حرارتی برای ساختمان کافی است.ولی به دلیل نوسان زیاد دمای روزانه ی هوا، اگر توده ای سنگینی از مصالح ساختمانی در قسمت های داخلی بنا در نظر گرفته شود،وضعیت حرارتی هوای داخلی ثابت می ماند.

۳- در مناطق گرم و مرطوب که میزان نوسان دمای روزانه ی هوا کم است، مصالحی با مقاومت حرارتی زیادو بدون ظرفیت حرارتی، مناسب ترین نوع مصالح ساختمانی است.

۴- در مناطق گرم و خشک، بدلیل اختلاف زیاد دمای هوای شب و روز، مصالح ساختمانی باید با دقت بیشتری انتخاب شود.در این مناطق،بهترین نتیجه زمانی حاصل می شود که قسمت هایی از ساختمان که هنگام روز مورد استفاد قرار می گیرد، با مصالح ساختمانی سنگین و قسمت های مورد استفاده هنگام عصر و شب، با مصالح سبک و با ظرفیت حرارتی کم ساخته شوند.

۵- در مناطق معتدل، قسمت های غربی ساختمان باید ازمصالح سنگین باظرفیت حرارتی زیاد ساخته شود تا ازانتقال حرارت ناشی از تابش آفتاب بعد از ظهر به داخل ساختمان جلوگیری کنند. در حالی که دیوار سایر قسمتها باید از مصالحی با مقاومت حرارتی کافی ساخته شود.

۶- در مناطق سرد، برای ثابت نگه داشتن شرایط مطلوب فضای داخلی ساختمان باید مقاوم حرارتی مصالح را افزایش داد و دیوارهای غربی و قسمت های داخلی ساختمان را با مصالح سنگین بنا کرد.

۷- در مناطق بسیار سرد، استفاده از دیوارهای سنگین برای برقراری تعادل حرارتی هوای داخلی ضروری است استفاده از عایق حرارتی در سطوح خارجی دیوارهای جانبی نیز،برای جلوگیری از انتقال حرارت از داخل ساختمان به خارج آن لازم است.

۸- از آنجا که در عرض عای جغرافیایی بسیارزیاد، نوسان دما هوا در مقایسه با بوردت و انحراف آن از منطقه آسایش بسیار ناچیز است،استفاده از مقاومت حرارتی مصالح تنها راه کنترل هوای داخلی است.

انتخاب مصالح

در این روش، مصالح ساختمانی مناسب برای مناطق سرد و گرم بصورت جداگانه و با درنظرگرفتن عواملی که در هریک از این مناطق اهمیت دارد،انتخاب می شود.بدین صورت که نخست، حادترین شرایط هوای خارج و پس از آن دمای مطلوب هوای داخلی ساختمان مشخص شده، سپس با استفاده از این دو عامل مناسب ترین نوع مصالح محاسبه و انتخاب می شود.

 شرایط بحرانی هوای خارج

منظوراز شرایط بحرانی هوای خارج، درجه حرارتی است که به عنوان حداقل دمای هوا در محاسبات مطرح می شود. پس از مشخص کردن شرایط بحرانی هوای خارج بایدشرایطی که آسایش فیزیکی انیان را تامین می کند،مشخص شود.

بنابراین، برای ایجاد و حفظ شرایط حرارتی مطلوب در داخل ساختمان بایدعلاوه بردما و رطوبت هوای داخلی به دمای سطوح داخلی نیز توجه داشت.حداکثراختلاف بین دمای سطوح و هوای داخلی درحد۲درجه سانتی گراد ( حدمطلوب ) و ۵ درجه سانتی گراد (حداکثرقابل قبول) حفظ شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *